туча
41туча — і, ж. 1) Густа темна хмара, яка приносить дощ, град, сніг. 2) кого, чого, перен., рідко. Велика кількість, маса кого , чого небудь. 3) діал. Гроза, злива …
42туча — [ту/ча] ч і, ор. чеийу …
43туча — и; ж. 1. Большое, обычно тёмное облако, несущее дождь, град, снег. Тяжёлые, свинцовые тучи. Тучи обложили небо. Грозовая т. Тучи скрыли солнце. Спустились, собрались тучи над кем , чем л. (также: кому л. угрожает беда, опасность, неприятности). 2 …
44туча — Туча: гроза з заливним дощем [II] злива [2,XIII] злива з бурею, часто з градом [IV] сильний дощ, злива (часто з градом) [VI] …
45туча — 1) рынок ручной продажи; 2) много денег …
46туча — чаут …
47туча — іменник жіночого роду …
48Туча — Рынок, толкучка …
49ТУЧА. — Общесл. Образовано от основы tok , имеющей неясное происхождение (ср. готск. theihwo «гром») …
50туча — туч/а …